 Wysłany: Czw 16:58, 08 Maj 2008 Temat postu: |
|
| Serca zawsze razem
Cieniutka nić przywiązania. Serce w rozumieniu miłość kwitnąca Zawsze mieszkająca w duszy zakamarkach Nawet gdy serce z kamienia, miłość czuje Uczucia łamią i wzmacniają nas w swojej wielkości. Gryzą uczucia często ludzkie marności Ale zawsze powracają Ale czasami na zawsze znikają Dlaczego pamiętam tą pierwszą z nieudanych miłości Czemu innej nie szukałem Tylko boleje nad tym co stracone Nad zwiędniętym kwieciem Ona nie powróci choć wiele kosztowała Życie swymi kolorami zamazała Teraz kolory w czarnych odcieniach Długo to trwa i końca nie widać Powiadają nie warto tęsknić ani płakać Ja nie potrafię, musze pamiętać Boli i co z tego, niech trwa ta udręka Pogrążam się w niej, łzami świat zalewając Pierwsza miłość nie zapomniana Wędruje ścieżką jaka od dawna jest zamknięta Tam tylko przepaść Ale ja nadal pamiętam Wiedziałem jak to jest mieć wszystko Dowiedziałem się jak to jest stracić wszystko I jak to wszystko dzieje się szybko Serca dwa tak ale teraz tylko jedno pamięta Jedno serce szybko umiera Bowiem jak bez drugiego życia smakować Wszędzie udręka, mała pustka co zjada całość A głupiec wspomina i nigdy nie zapomina |
|
| Wysłany: Wto 20:35, 08 Kwi 2008 Temat postu: |
|
| Początek i koniec
Cienie są wszędzie, cienie przeszłości Zawsze nas ścigają i doganiają O sobie w ciszy przypominają. By krzyk w głębi duszy obudzić Nawet to co zapomniane często się budzi Prześladują mnie krzyki, nieświadomości Tracę na swej duchowości Słyszę tyle że nie ogarniam tego umysłem Dlaczego ból i czemu strach, nieznany mnie karmi Nie chce być taki, sam bez nikogo Samotność kolejnym cieniem co w duszy zamieszkał Krzywdzić mnie ten cień potrafi Płacz tylko często pozostaje Ale nikt go nie słyszy Wszystko w miejscu staje Początek i koniec, wszystko takie same Myśli się zlewają i w głowie często namieszają Uciekam od życia w świat poezji Taki podobny a zarazem inny Tylko to mi zostało Przyjaciele odeszli jak i wielka miłość Niczym iluzja rozproszona przez zimno wszechświata Tyle stracić i nad tym płakać, bezsens świadomości Wszędzie cienie nicości, rozszarpują duszy resztki Serce coraz słabsze to cienie choroby Życia nie pokochałem Tylko narodzin swych żałowałem Po co tyle łez wypłakałem Koniec oby nadszedł by ukoić kwiat straconego życia Ile jeszcze tak wytrzymam Kochać to było uczucie piękna ale stracone Zgasło na zawsze a trudności coraz więcej Serce boli a ból wydaje się nieznośny Oczy niczym diamenty, pierwszej miłości Zawsze pamiętam tą którą kochałem Ale odeszła a ja tylko płakałem Kłamać nigdy nie umiałem Tej zdolności nie posiadłem A czasami wydawała się tak potrzebna Czy to ostatnia scena Tyle uczuć i nienawiści we mnie mieszka A ja tylko płacze jak dziecko co straciło cukierka Dwadzieścia dwa tyle lat od urodzenia minęło I tak jak się zaczęło tak się kończy koszmarem Po co myśleć i po co kochać tego nie wiem Boje się tego co było i będzie Ale dlaczego tyle cieni mnie goni Nie chce już nic, zasnąć o tym marze Więcej się nie budzić Zakończyć to co trwało Ale czy było coś warte chociaż tak krótko istniało I znowu płacze a bezsens życia trwa dalej Nie ma w tym litości ani miłości bo już odeszła Zostały tylko słowa Czysta poezja Wszystko się zaczyna i się skończyć. Prawo wszechświata czasem bardzo boli. |
|
| Wysłany: Nie 14:08, 06 Kwi 2008 Temat postu: |
|
| tytuł
nic nie ma wspólnego z wiarą choć wierzyć w nią trzeba mówią: tyle ma twarzy ile liści drzewa zmieniać ją można do woli choć niezmiennie stała cenniejsza niźli złoto choć nie waży nic sama nie starczy jedno spojrzenie i milion za mało każdy punkt ma znaczenie żeby poznać całą |
|
| Wysłany: Nie 12:22, 06 Kwi 2008 Temat postu: |
|
| Czarne serce.
Życie trwa by błąka się wśród cieni śmierci. Radość i płacz to symbole życia, które warto zapamiętać. Pozbawieni tego kroczymy wieczną drogą samotności jaka nam doskwiera. Ból braku miłości, jest nie do zniesienia. Samotność serce zalewa. Zasłona życia się unosi by skarby odkryć. Nieskończonej wiedzy i uczuć tego świata. Gdy wiedza i uczucia w cierpienie się zmieniają. Cząstki naszego istnienia znowu umierają. Czasami się uśmiechniemy ale tylko na chwile. Smutek odganiamy a on podąża za nami. Znowu powaleni ciężarem życia płaczemy. Ale nie ma po co łez wylewać. Trwanie w cieniu życia męczy. Marzenia, gdy one umrą co nam zostaje. Nie czujemy już radości, tylko żal utraty życia. Bo wiemy że bez uczuć umieramy. Choć czujemy ból. I on pozostaje gdy oczy zamkniemy bo nie zaśniemy. Wszyscy czuwamy by ciosy przyjąć jakie nadchodzą. Ile razy się nie podniesiemy, znowu padamy. Czarne serce jest martwe. Czarne serce w nas kwitnie niczym kwiat co zapowiada życie. Czarne serce nas niszczy bo za wiele cierpienia i niegodziwości widzimy. Serce gdy umiera dusza wyje i płacze. Czarne jest ponieważ ból w nim zamieszkał i jest go coraz więcej. Nie chcemy się podnosić gdy życie nas powali bo to nie ma sensu. Po prostu w ciszy cierpimy i myślimy kiedy to wszystko zakończymy. Kiedy spokojnie zaśniemy, wszyscy na to czekamy i w cieniu życia trwamy. |
|
| Wysłany: Nie 11:59, 06 Kwi 2008 Temat postu: |
|
| Bardzo się ucieszyłem że ktoś tu zaglądać w końcu zaczął i pisać swoją twórczość.
Myślałem już że kącik jest martwy a tu niespodzianka. Dzięki  |
|
| Wysłany: Nie 11:27, 06 Kwi 2008 Temat postu: |
|
| Byle co
Byle kogo z byle kim można spotkać byle gdzie zawsze chodzą byle jak zawsze robią byle co robić może byle kto byle co - - byle dobrze |
|
| Wysłany: Nie 9:17, 06 Kwi 2008 Temat postu: |
|
| http://patrixpoezja.pisze-wiersze.pl/wiersze/
Macie coś ode mnie  |
|
| Wysłany: Sob 22:20, 05 Kwi 2008 Temat postu: |
|
| Gwiazdy nie płaczą.
Blask na czarnym niebie, zawieszony w bezkresie. Wszędzie tysiące światełek, patrzących, obserwujących. Czasami gwiazda spada by życzenia spełniać. Zdarza nam się często od życia oberwać. Płaczemy a nawet myślami złymi się trujemy. Życia w bólu nie kochamy i wszystko przeklinamy. Ale tak naprawdę jesteśmy pięknymi gwiazdami. Zawsze świecimy, choć czarne chmury nas zasłaniają. Kiedyś umrzemy i spadniemy, więcej bólu nie poczujemy. Ani się nie uśmiechniemy. Ale gwiazdy nie płaczą choć zawsze spadają. |
|
| Wysłany: Śro 10:52, 12 Mar 2008 Temat postu: |
|
Co tu dla kogo jest za trudne??  |
|
| Wysłany: Śro 10:14, 12 Mar 2008 Temat postu: |
|
| Prawdę mówiąc mało mnie obchodzi co o tym myślisz bo widzę że to dla ciebie za trudne.
Sejfit masz racie nvn nudzi, serw zdechł, grywam w jedi akademy i kotor 1. Kupie sobie chyba starcrafta i zacznę łoić. 
Starcraft to było coś |
|
| Wysłany: Śro 10:09, 12 Mar 2008 Temat postu: |
|
E tam kasacja mi wisi nwn zaczyna mi się znowu nudzić  Może czas wreszcie przejść maskę zdrajcy . A co do rozdwojenia jaźni no wiesz wypowiadają się tak jak by 2 osoby piszesz że kiedyś było 2 rikó'w został jeden itd |
|
| Wysłany: Śro 10:06, 12 Mar 2008 Temat postu: |
|
| I coś jeszcze ?
Za dużo filmów się na oglądałeś sejfit albo powoduje to brak kasacji na serwie. |
|
| Wysłany: Śro 9:52, 12 Mar 2008 Temat postu: |
|
| Czyżby RIK miał rozdwojenie jaźni?? |
|
| Wysłany: Wto 17:27, 11 Mar 2008 Temat postu: |
|
| Czyżby pedał? Lubi chłopców |
|
| Wysłany: Wto 8:44, 11 Mar 2008 Temat postu: |
|
| A czemu poeta nie może zostać? (Jego bardziej lubiłem ) |
|